Η διατήρηση της εγκράτειας των ούρων είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, στην οποία συμμετέχουν τα όργανα και οι ανατομικές δομές του κατώτερου ουροποιητικού, διάφορες υποστηρικτικές δομές της ελάσσονος πυέλου, καθώς και το νευρικό σύστημα. Φυσιολογικά, η εγκράτεια διατηρείται επειδή η ενδοουρηθρική πίεση υπερβαίνει πάντοτε την ενδοκυστική, εκτός από την φάση της φυσιολογικής ούρησης. Κάθε παράγοντας που ανατρέπει αυτή την ισορροπία οδηγεί σε άλλοτε άλλου βαθμού ακούσια απώλεια ούρων δηλαδή ακράτεια. Η ακράτεια των ούρων μπορεί να διακριθεί σε πέντε τύπους, ενώ το πιο σημαντικό ερώτημα των γυναικών είναι το κατά πόσο οι φυσιολογικοί τοκετοί μπορούν να αυξήσουν την πιθανότητα για ανάπτυξη ακράτειας ούρων στο μέλλον.